Η θλιμμένη ιστορία μιας περιοχής
Τέσσερα χρόνια πριν γράφαμε: «Ο τουρισμός είναι ένα εργαλείο των εξουσιαστών για περισσότερο έλεγχο. Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να επέμβει στην συνείδηση των ανθρώπων και να την πολτοποιήσει, να την μπερδέψει και στο τέλος ο άνθρωπος να καταλήξει να είναι υποχείριο. […] ολόκληρες περιοχές περνάνε στα χέρια ενός εφοπλιστή και οι άνθρωποι αφού ξεπουλήσουν γη, καταλήγουν να γίνονται άμεσα εξαρτώμενοι από το έργο του εφοπλιστή και μετατρέπονται, στην καλύτερη περίπτωση, σε γκαρσόνια και security στην ξεπουλημένη τους γη. […] Αυτό που συντελείται στην δυτική Μεσσηνία είναι εικόνα από το μέλλον για όλο τον ελλαδικό χώρο, όπου το κράτος μέσω του τουρισμού θα κλέβει όλο και περισσότερο γη με το πρόσχημα της δουλειάς, αλλά με κύριο σκοπό το οικονομικό κέρδος, την εκμετάλλευση και τελικά τον πλήρη έλεγχο των υπηκόων του».Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) Το νέο εργαλείο των εξουσιαστών για περισσότερο έλεγχο (ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 114, Μάρτιος 2012)
Πεύκα παντού, από το βουνό μέχρι την παραλία. Βρίσκεσαι στο παράκτιο πευκόδασος της Ελαίας, που είναι ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα στον ευρωπαϊκό χώρο. Σε αυτό το μοναδικό δάσος ζούνε πλήθος ζώων, από αλεπούδες και φίδια μέχρι ποντίκια, βατράχια και χελώνες. Εκτός από το εκατοντάδων χρόνων πευκόδασος στην περιοχή φύονται κουκουναριές, μυρτιές, λυγαριές, πικροδάφνες, κυπαρισσοειδή και αλμυρίκια. Στην παραλία αυτή εκβάλει και το μοναδικό θηλυκό ποτάμι η Νέδα, η οποία ήταν μία από τις μυθικές νύμφες που μεγάλωσαν τον Δία, ο οποίος γεννήθηκε στις πηγές του ποταμού. Η ζεστή νυχτερινή άμμος κρατάει ασφαλή χιλιάδες αυγά της θαλάσσιας χελώνας καρέτα-καρέτα. Το συγκεκριμένο είδος προτιμάει αυτή την παραλία ανάμεσα σε τόσες άλλες, κατατάσσοντας την περιοχή ως την δεύτερη πιο σημαντική περιοχή ωοτοκίας της καρέτα- καρέτα στην Μεσόγειο. Κάθε χρόνο η παραλία γεμίζει φωλιές και κάθε τέλος του καλοκαιριού, η άμμος γεννάει χιλιάδες μικροσκοπικά χελωνάκια, που τρέχουν προς τα νερά του Κυπαρισσιακού. Σηκώνεσαι από την άμμο και αντικρίζεις τους απέραντους αμμόλοφους, αιώνιους φύλακες της παραλίας αλλά και της ζωής της. Άλλοι φτάνουν τα δέκα μέτρα ύψος και άλλοι, πιο χαμηλοί, στο ένα μέτρο μα όλοι εξίσου σημαντικοί. Οι θίνες προστατεύουν την φυτική ενδοχώρα της περιοχής, σταθεροποιούν την ακτογραμμή, διατηρούν σημαντικά φυτικά είδη, ενώ εκεί βρίσκουν καταφύγιο και τροφή πολλά ζώα της παραλίας.
Η αφορμή για το είδος του τσιμέντου που θα πέσει
Το εν λόγω παραλιακό μέτωπο, αν και αμμώδες, με διάσπαρτη δασική βλάστηση και αμμοθίνες, ανήκει στην συσταθείσα εταιρεία «Νέος Κότινος Ακίνητα Α.Ε.». Στην ιστορία για το πώς ένα δάσος και μια παραλία έφτασαν να ανήκουν σε κάποιους και αυτοί να θέλουν να τα τσιμεντώσουν, πρωταγωνιστούν βασιλιάδες, πρίγκιπες και σταυλάρχες. Η άμμος και το μέρος του δάσους παραχωρήθηκε από τους Γκλύξμπουργκ Παύλο και Φρειδερίκη σε κάποιον σταβλάρχη τους ονόματι Γεώργιο Κανελλάκη! Έτσι, το δάσος και το παραλιακό μέτωπο μετατράπηκε σε ιδιοκτησία, γιατί έτσι έκανε κέφι στους Γκλύξμπουργκ. Το δάσος στην συνέχεια άρχισε σιγά σιγά να αποψιλώνεται νύχτα. Οι κάτοικοι θυμούνται τους εργάτες που έφταναν στην περιοχή και έκοβαν πολλά πεύκα, που στην συνέχεια πολλά από αυτά τα έθαβαν στην άμμο, δημιουργώντας έτσι ένα απέραντο κτήμα. Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης δεν έμεινε εκεί αλλά θεώρησε σωστό τα 180 παραχωρημένα στρέμματα να τα κάνει 306, γιατί απλά μπορούσε! Στα μέσα του ’50, ο Κανελλάκης με τις πλάτες των Γκλύξμπουργκ κερδίζει δίκη για την κυριότητα της περιοχής και το παραμύθι τελειώνει. Έτσι, φτάσαμε στο τώρα όπου ο επιχειρηματίας Κανελλάκης ιδρύει εταιρεία μαζί με τον εφοπλιστή Παππά και θέλει να τσιμεντώσει την παραλία και το δάσος. Επί πλέον, η εταιρεία εδώ και χρόνια έχει βάλει ταμπέλες που ενημερώνουν ότι ο χώρος είναι ιδιωτικός και όργωσε με τρακτέρ την άμμο, φυτεύοντας βίκο και καταστρέφοντας ό,τι μικρό δέντρο είχε φυτρώσει, καθώς και πολλές φωλιές ζώων. Συγχρόνως κατασκεύασε και πέντε κάθετους δρόμους προς την παραλία ισοπεδώνοντας τις αμμοθίνες. Έκτοτε κάποιες περιβαλλοντικές οργανώσεις προέβησαν σε καταγγελίες και οι εργασίες σταμάτησαν.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι στο πευκόδασος της Ελαίας κάθε καλοκαίρι κατασκηνώνουν ομάδες προσκόπων και ελεύθερων κατασκηνωτών, οι περισσότεροι με συνείδηση και σεβασμό στο δάσος, που γνωρίζονται προσωπικά με πολλούς από τους κατοίκους του χωριού. Πολλοί επισκέπτες έρχονται για 30 συνεχόμενα χρόνια και διαμένουν στο δάσος χωρίς να προκαλούν κανένα πρόβλημα. Η κοινότητα της Ελαίας όλα αυτά τα χρόνια έχει εξοικειωθεί με όλο αυτό τον κόσμο που κατασκηνώνει στο δάσος και δεν τους βλέπει ως ξένο σώμα, αλλά ως κομμάτι του χαρακτήρα του χωριού. Δείγμα της παραπάνω εξοικείωσης είναι το δίκτυο ύδρευσης που έχει τοποθετηθεί από την κοινότητα στο δάσος, εξυπηρετώντας τις ανάγκες των κατασκηνωτών για νερό. Δυστυχώς, όμως, με τα νέα δεδομένα στην περιοχή, η ελεύθερη κατασκήνωση έχει καταστεί δύσκολη υπόθεση, αφού οι διάφοροι υπάλληλοι της εταιρίας «Νέος Κότινος Ακίνητα Α.Ε.» διώχνουν τους κατασκηνωτές λέγοντας τους ότι η περιοχή είναι ιδιωτική, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, επεμβαίνει και η αστυνομία μοιράζοντας πρόστιμα. Επίσης, με πρόταση του υπουργείου Περιβάλλοντος δίνεται το πράσινο φως για την κατασκευή οργανωμένου κάμπινγκ, κάτι που αυτόματα θα βάλει σε περιπέτειες την μακρά ιστορία της ελεύθερης κατασκήνωσης στην περιοχή.
Η καταδίκη μπούσουλας για τους επενδυτές
Λόγω των παραπάνω δραστηριοτήτων της εν λόγω κατασκευαστικής εταιρίας στην περιοχή, το ελληνικό κράτος βρίσκεται κατηγορούμενο σε ευρωδικαστήριο για πλημμελή προστασία της περιοχής του Κυπαρισσιακού κόλπου. Βέβαια, δίκη μεταξύ ενόχων δεν γίνεται. Η δίκη έχει χαρακτήρα διευθέτησης για το είδος των επενδύσεων που θα υπάρξουν στην περιοχή. Ουσιαστικά πρόκειται για χέρι βοηθείας προς το ελληνικό κράτος, ώστε αργότερα να νίπτει τας χείρας του και να δείχνει «τας ευρωπαϊκάς αυλάς» ως υπαίτιες. Η εισαγγελέας, λοιπόν, πριν από μήνες εισηγήθηκε καταδίκη και εκτίμησε ότι το ελληνικό κράτος παρέβη την οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, επειδή α) χορήγησε άδειες κατασκευής κατοικιών, β) ενέκρινε την κατασκευή δρόμου που περνάει μέσα από το δάσος, γ) επέτρεψε κατασκευαστικές εργασίες, κοντά στις παραλίες ωοτοκίας, δ) απέτυχε να εμποδίσει επαρκώς το ελεύθερο κάμπινγκ, ε) απέτυχε να περιορίσει επαρκώς τη λειτουργία παραλιακών μπαρ, στ) απέτυχε να περιορίσει την ενοικίαση εξοπλισμού παραλίας (οι ομπρέλες καταστρέφουν τα θαμμένα αβγά) και την τοποθέτηση ξύλινων διαδρόμων στις παραλίες ωοτοκίας, ζ) απέτυχε να περιορίσει επαρκώς την φωτορύπανση -τα νεογέννητα χελωνάκια έλκονται από το φως και κατευθύνονται προς τα φώτα των μπαρ αντί προς τη θάλασσα, η) δεν κατάφερε να περιορίσει την αλιευτική δραστηριότητα μπροστά στις παραλίες ωοτοκίας και τέλος θ) παρέλειψε, να θεσπίσει πλήρες νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας Καρέτα καρέτα στον τόπο διατηρήσεως «Θίνες Κυπαρισσίας». Για τους παραπάνω λόγους το υπουργείο Περιβάλλοντος συνέταξε μια πρόταση προεδρικού διατάγματος για την προστασία της ευρύτερης περιοχής του Κυπαρισσιακού κόλπου. Η πρόταση του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι η περιοχή του Κυπαρισσιακού κόλπου να ανακηρυχθεί «Περιοχή Προστασίας της Φύσης», απόφαση που σε γενικές γραμμές επιτρέπει την δόμηση, με κάποια κριτήρια, όπως η κυριότητα των 20 (που πιθανόν μετά από δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη να γίνουν 10) στρεμμάτων, την φύτευση φωτοφρακτών με ενδημικά είδη φυτών για όσα σπίτια έχουν φάτσα στην παραλία, την κατασκευή ξενοδοχείων τεσσάρων και πέντε αστέρων και την κατασκευή οργανωμένου κάμπινγκ στην περιοχή της Ελαίας. Ο μπούσουλας για το τι είδος τσιμέντου θα πέσει είναι πλέον έτοιμος και με την βούλα «οικολόγου» υπουργού.
Ο Τσιρώνης και οι «σοβαροί επενδυτές»
Ο Τσιρώνης φαίνεται ότι έχει αναλάβει την υπόθεση του Κυπαρισσιακού και, όπως όλα δείχνουν, θα την βγάλει πέρα μια χαρά. Όπως είναι γνωστό, προέρχεται από το κόμμα των «Οικολόγων Πράσινων», όπου εάν περάσει τελικά η πρόταση του για το προεδρικό διάταγμα, θα έχουμε μια τεράστια επιβεβαίωση ότι το οικολογικό κόμμα δεν είναι και τόσο οικολογικό. Ο Τσιρώνης ουσιαστικά υπηρετεί άκρατα